สิ่งหนึ่งที่ลูกชอบเป็นพิเศษคือเรียนรู้ภาษาอังกฤษและศัพท์เทคนิคในภาคต่างๆ

รอบนี้เราเดินทางไปขอนแก่น ลูกได้เรียนรู้ภาษาอีสานมาหลายคำ

ไม่ว่าจะเป็น เสะ ที่เป็นคำศัพท์เฉพาะไว้ใช้สำหรับไล่สุนัข บักเขียบ คือน้อยหน่า หรือตำบักหุ่ง ก็ส้มตำ

ขณะขับรถกลับ เราจอดแวะซื้อของฝากข้างทาง แถวจังหวัดสระบุรี

“น้อยหน่า นี่ Custard Apple ใช่ไหมครับแม่” ลูกชายวัย 4 ขวบในตอนนั้น ถามภรรยาของผม “ใช่ครับลูก หรือบักเขียบในภาษาอีสานครับ”

“องุ่น ก็ Grape ใช่ไหมฮะ” “เก่งมากลูก” ภรรยาตอบคำถามลูกทุกคำถามที่ลูกสนใจ

พอได้จังหวะ ภรรยาผมจึงถามลูกบ้าง “แล้ว…ข้าวโพด เรียกอะไรครับ”

ลูกนิ่งไปพักหนึ่ง แล้วบอกว่า

“เสะ คอร์น เด้อ” ด้วยสำเนียงที่เป๊ะ ตามการออกเสียงภาษาอีสาน

คราวนี้เป็นฝ่ายผมและภรรยาที่อึ้งไปบ้าง

แล้วค่อยๆ นึกตามว่า เป็นเทคนิคการผสมภาษาอังกฤษสไตล์อีสานที่เหมาะเจาะ…ทีเดียว

ลูกบอกว่า ก็ต้องเรียกอย่างนี้ เพราะนี่คือข้าวโพดที่ขายใกล้ๆ อีสาน

ทริปต่างจังหวัดทางรถ นำสิ่งตื่นตาตื่นใจให้แก่เด็กๆเสมอ

เส้นทางเดิมที่ขับรถผ่านหากใส่ใจในรายละเอียดในแต่ละจุด มันมักจะให้การเรียนรู้ไม่รู้จบเลยทีเดียว หาเวลาไปเที่ยวกันบ้างนะครับ…Bye เด้อออออ