ผู้ใหญ่สามารถช่วยให้เด็กๆคลายเครียดแบบง่ายๆได้ดังนี้ค่ะ
1. เป่าฟองสบู่ … นอกจากสนุกและยังค่อยๆช่วยฝึกสมาธิเด็กให้จดจ่อกับการเป่าฟองสบู่ให้ได้ลูกใหญ่ๆแบบไม่ให้แตกเร็วเกินไป
2. ให้ความใกล้ชิดแก่เด็กมากขึ้น … เช่น กอดเด็ก แตะตัวเด็กเบาๆ จะส่งผลดีต่อความวิตกกังวลได้
3. เปิดเพลงให้เด็กฟัง … ดนตรีสามารถลดความเครียด ช่วยทำให้รู้สึกดี และยังลดความเจ็บปวดทางกายได้ ยิ่งถ้าเด็กชอบเต้นตามเพลงก็จะช่วยลดความเครียดได้เพิ่มมากขึ้นอีก เพราะการเต้นคือการออกกำลังกาย และการออกกำลังกายก็เป็นการลดความเครียดวิธีหนึ่งที่ดีและเหมาะกับเด็กๆและคนทุกวัย

ดร.เจน แบล็กเวลล์ กล่าวว่าการหายใจเข้า หายใจออกยาวๆที่เราใช้ในการเป่าฟองสบู่นี้จะส่งผลดีต่อร่างกายตรงที่มันจะทำให้อัตราการเต้นของหัวใจช้าลง ลดความดันโลหิต และระดับฮอร์โมนที่เกี่ยวกับความเครียดได้

คุณบัณฑิต อึ้งรังษี ยังกล่าวไว้ในหนังสือดนตรีเป็นยาวิเศษว่า ดนตรีนั้นเป็นยาวิเศษ ส่งผลดีต่อสุขภาพ สมอง จิตใจ และอารมณ์

ศูนย์ภาษาสาทรมีแต่หลักสูตรที่เน้นการพัฒนาทักษะรอบด้านและการเรียนอย่างมีความสุข ไม่กวดวิชา ไม่มีเรียนเครียด จึงไม่มีรูปเด็กเครียดมาประกอบบทความนี้ รูปนี้จึงขอยืมมาจากที่อื่นค่ะ

#สาทร #ศูนย์ภาษาสาทร #ศูนย์ภาษา #ศูนย์การเรียน #ศูนย์การเรียนรู้ #เรียนภาษา#เรียนภาษาอังกฤษ #พัฒนาทักษะ #เสริมทักษะ #เรียนภาษาสำหรับเด็ก #ภาษาอังกฤษสำหรับเด็ก #เด็กเก่ง #เด็กดี #เด็กมีความสุข #เด็กอีคิวสูง #เด็กไม่เครียด #เด็กเครียด #คลายเครียด #ลูกเครียด #กรุงเทพคริสเตียน #อัสสัม #อัสสัมชัญ #อัสสัมคอนแวนต์ #อัสสัมชัญคอนแวนต์ #กท #อสช #เซ็นต์หลุยส์ #โรงเรียน #ใกล้โรงเรียน#ใกล้รร #ใกล้รรกรุงเทพคริสเตียน #ใกล้กรุงเทพคริสเตียน #เรียนนอกห้าง #เรียนนอกห้อง #สกอลาสติก #Scholastic #ScholasticSathorn #Sathorn #learnenglish #englishforkids #englishforkid #funenglish #ScholasticEarlyEnglish #SEE #SEESathorn #Activeenglish #ScholasticActiveEnglish #englishclassforkids

จากผลการศึกษา คนที่มีความมั่งคั่งมาก จะรู้และสามารถใช้คำศัพท์ในการสื่อสาร
แลกเปลี่ยนกับคนรอบข้างได้มากกว่าคนที่ยังมีฐานะธรรมดาทั่วไป

หรือกล่าวได้ว่า ยิ่งมี “คลังคำศัพท์” เยอะ ก็ “ยิ่งรวย” ก็ได้

การเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆ ทุกคำ นอกจากจะนำไปสู่การได้เรียนรู้เรื่องใหม่ๆ แล้ว
สมองของเราจะเชื่อมโยงความรู้ใหม่นั้น กับคลังความรู้เดิมที่เรามีอยู่
เป็นทั้งการ สร้างสิ่งใหม่เพิ่มเติม และเสริมของเดิมที่มีอยู่ ในเวลาเดียวกัน

ปรากฏการณ์แบบนี้
จะทำให้เราฉลาดขึ้น
รู้มากขึ้น
ตัดสินใจได้ดีขึ้น
จะบอกว่า มีสมองเศรษฐีก็คงไม่ผิดนัก

ถึงแม้การศึกษานี้จะทำในต่างประเทศ แต่ส่วนตัวผมคิดว่าใช้ได้กับบริบทของเมืองไทยได้ไม่ต่างกัน
เพราะทุกครั้งที่ผมมีโอกาสได้สัมภาษณ์ผู้บริหารระดับสูงขององค์กรต่างๆ
นอกจากความรู้ และมุมมองใหม่ๆ ที่ได้รับแล้ว
มักจะได้การบ้านเป็นคำศัพท์ใหม่ๆ ที่ต้องกลับมาค้นคว้าเพิ่มเติมแทบทุกครั้ง
และตัวอย่างนี้จะยิ่งชัดเจนมาก ถ้าหากได้สัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ

จดบันทึกคำศัพท์ใหม่ๆ ที่ได้เรียนรู้ เปิด Dictionary เมื่อมีโอกาส
เปิดโลกใบเดิมให้กว้างออก
และได้มุมมองใหม่ๆ
ที่จะทำให้เราเห็นโอกาสรอบตัว
และตัดสินใจเรื่องต่างๆ ได้แม่นยำยิ่งขึ้น

ถามอีกที…ครั้งสุดท้ายที่คุณได้เรียนรู้คัพท์ใหม่ๆ อย่างจริงจังคือเมื่อไหร่ครับ

สิ่งหนึ่งที่ลูกชอบเป็นพิเศษคือเรียนรู้ภาษาอังกฤษและศัพท์เทคนิคในภาคต่างๆ

รอบนี้เราเดินทางไปขอนแก่น ลูกได้เรียนรู้ภาษาอีสานมาหลายคำ

ไม่ว่าจะเป็น เสะ ที่เป็นคำศัพท์เฉพาะไว้ใช้สำหรับไล่สุนัข บักเขียบ คือน้อยหน่า หรือตำบักหุ่ง ก็ส้มตำ

ขณะขับรถกลับ เราจอดแวะซื้อของฝากข้างทาง แถวจังหวัดสระบุรี

“น้อยหน่า นี่ Custard Apple ใช่ไหมครับแม่” ลูกชายวัย 4 ขวบในตอนนั้น ถามภรรยาของผม “ใช่ครับลูก หรือบักเขียบในภาษาอีสานครับ”

“องุ่น ก็ Grape ใช่ไหมฮะ” “เก่งมากลูก” ภรรยาตอบคำถามลูกทุกคำถามที่ลูกสนใจ

พอได้จังหวะ ภรรยาผมจึงถามลูกบ้าง “แล้ว…ข้าวโพด เรียกอะไรครับ”

ลูกนิ่งไปพักหนึ่ง แล้วบอกว่า

“เสะ คอร์น เด้อ” ด้วยสำเนียงที่เป๊ะ ตามการออกเสียงภาษาอีสาน

คราวนี้เป็นฝ่ายผมและภรรยาที่อึ้งไปบ้าง

แล้วค่อยๆ นึกตามว่า เป็นเทคนิคการผสมภาษาอังกฤษสไตล์อีสานที่เหมาะเจาะ…ทีเดียว

ลูกบอกว่า ก็ต้องเรียกอย่างนี้ เพราะนี่คือข้าวโพดที่ขายใกล้ๆ อีสาน

ทริปต่างจังหวัดทางรถ นำสิ่งตื่นตาตื่นใจให้แก่เด็กๆเสมอ

เส้นทางเดิมที่ขับรถผ่านหากใส่ใจในรายละเอียดในแต่ละจุด มันมักจะให้การเรียนรู้ไม่รู้จบเลยทีเดียว หาเวลาไปเที่ยวกันบ้างนะครับ…Bye เด้อออออ

เรียบเรียงจากหนังสือ สร้างลูกให้เป็นอัจฉริยะ 3 โดย ผศ.ดร.อุษณีย์ อนุรุทธ์วงศ์

แต่คำพูดเล็กๆน้อยๆที่อบอุ่นและจริงใจ หรือการแสดงความชื่นชมต่อความพยายามที่ลูกทำนั้น เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเขา

นอกจากลูกจะรู้สึกดีแล้ว ยังรู้ซึ้งถึงคุณค่าในตัวเอง และเป็นแรงจูงใจให้เกิดความมุ่งมั่นที่จะเรียนรู้ต่อไป

เรียบเรียงจาก Montessori and Your Child โดยเทอรรี่ มอลลอย แปลโดย เกศสุดา ชาตยานนท์ บุญงามอนงค์

Children are in need for appreciation and moral support

Children do not need big praise or exaggerated appreciation. They would actually harm them.

Sincere, warm phrases to appreciate them or recognition to their effort, would however are important for children.

They would feel great, see values in themselves and reinforce their motivation to learn.

Extracted from Montessori and Your Child, by Terry Molloy

เขาเริ่มเข้าใจภาษาและการใช้คำ แต่อาจไม่เข้าใจคำว่า “ไม่” เท่าไรนัก หรือ ยังไม่สามารถเข้าใจได้ว่า คำว่าไม่ ที่แม่พูดเมื่อวาน ก็ยังคงแปลว่า ไม่ ในวันนี้

รวมถึงเขายังไม่เข้าใจสิ่งต่างๆ ในโลกมากเท่าใด เช่น เขายังไม่รู้ว่า หากแจกันแก้วหล่น มันจะแตกได้

เวลาที่เด็กวัยนี้ต้องการอะไร ก็อยากจะได้เลยในทันที รอแทบไม่ได้เลยทีเดียว

การฝึกวินัยเริ่มได้เลยในวัยนี้ พ่อแม่ค่อยๆ ใจเย็นๆ ทำได้ดังนี้

พ่อแม่ทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีให้เห็น สอนลูกอย่างหนักแน่นและแสดงท่าทีเชิงบวก น้ำเสียงและสีหน้าของพ่อแม่จะเป็นสื่อการสอนที่ดีที่สุด

อย่าย้ำหรือแสดงจนเกินจริงมากเกินไป สอนจากสิ่งง่ายๆที่สมควรแก่วัยของเด็ก

เน้นการป้องกันอุบัติเหตุภายในบ้าน ปกป้องมุมแหลมคมอันตรายต่างๆ เก็บของที่แตกหักได้ให้พ้นมือเด็ก หากลูกคว้าอะไรที่อันตรายก็ให้หยิบออกจากมือเด็ก

รับมือกับเด็กโดยการปลอบและหันเหความสนใจ เช่น หากเด็กวัยนี้ไม่อยากที่จะนั่งเก้าอี้นิรภัยเด็กในรถ ให้พ่อแม่ปลอบเด็กและบอกเขาว่าพ่อแม่รู้ว่าลูกไม่ชอบถูกผูกติดกับเก้าอี้นิรภัยแต่มันเป็นสิ่งจำเป็นที่ลูกต้องทำ พาลูกนั่งในเก้าอี้นิรภัยและหันเหความสนใจของลูกไปในเรื่องอื่น

แปลและเรียบเรียงจากบทความของ เลสลี่ แลมเพิร์ด จากนิตยสารพาเร้นทส์

Smart Discipline for 1-Year-Old

She’s curious, energetic, and mobile. Her challenge is to explore her environment.

Typical Behavior:

•She’s beginning to understand language and put words into context. She may not clearly grasp what “no” means or that yesterday’s “no” also applies to today’s experience.

•A 1-year-old hasn’t learned how the world works — for instance, that a glass vase can smash if it’s knocked over.

•She wants what she wants now. Waiting is extremely difficult. She has no impulse control.

Best Discipline Strategies:

•Keep your expectations reasonable. Demonstrate proper behavior, but don’t insist on it. Your tone of voice and facial expressions convey lessons best. Be firm yet positive, and don’t overreact.

•Focus on prevention. Childproof your home, and put away breakables. If she grabs an off-limits item, take it away.

•Handle meltdowns by comforting and distracting. If your 18-month-old struggles to stay out of the car seat, console her and say that you know she dislikes being strapped in but that she must do it. Put her in, then divert her attention.

Translated & rearranged from Leslie Lampert’s article in the Parents Magazine

การร้องสะอึกสะอื้นของลูกอาจทำให้พ่อแม่รู้สึกหัวใจสลายในบางครั้ง

แต่หากสังเกตแล้วไม่พบอาการผิดปกติทางกายหรือความเจ็บไข้ได้ป่วย การร้องนั้นอาจเป็นสัญญาณของความเอาจริงเอาจังและชีวิตใหม่ที่เข้มข้นขึ้นของลูกก็เป็นได้

ลูกกำลังเรียนรู้ที่จะยืนได้อย่างมั่นคงด้วยตนเอง และพยายามที่จะกล้าปล่อยมือจากความอุ่นใจจากข้างตัวแม่หรือแขนของพ่อเพื่อสำรวจและเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเอง

ดังนั้นเมื่อลูกหกล้ม ลูกอาจจะร้องเพราะความผิดหวังมากกว่าเพราะความเจ็บปวด

เรียบเรียงจาก หนังสือ การปลอบประโลมลูกน้อยตามวิธีบราเซลตัน

นอกจากอยากจะชวนลูกให้พักสักครู่ ชาร์จแบตก่อนเพื่อให้พร้อมลุยสำรวจโลกต่อไป

คุณพ่อคุณแม่บางคนก็เหนื่อยกับการจับปูใส่กระด้งเหมือนกันนะคะ

ลองพกแว่นขยายเล็กๆ ติดตัว ให้ลูกได้ดูของเล็กๆ ที่ขยายผ่านแว่นขยาย

หรือของต่างๆ ที่หาได้รอบตัวลูก

แว่นขยายจะทำให้ลูกทึ่ง ปนแปลกใจ นิ่งไปได้ชั่วขณะ

แถมยังช่วยฝึกการสังเกต และการไวต่อสัมผัสชนิดต่างๆ

เป็นพื้นฐานของนักสำรวจ นักเดินทาง นักเขียน นักวิทยาศาสตร์ และอีกหลายอาชีพ

รวมถึงกระตุ้นความอยากรู้ของลูกมากขึ้น

ลูกจะยิ่งตื่นเต้นในสิ่งที่เขาได้เห็นและเรียนรู้ด้วยตัวเอง ผึกทักษะการคิดเชื่อมโยงต่อไป

Tips to help your 4-8 years old children stay in their chairs

Grab a small magnifying glass and keep it in your bag.

You would find it helpful to attract your children when sitting in their chairs is needed.

The magnifying glass will amaze them while they use it to explore tiny items you could find nearby.

This would also help their observation skill, sensory skills, curiosity, which are vital foundation for explorers, travelers, writers, scientists, etc.

They will be excited in what they see, learn by themselves and be able to relate things well in the near future.